"Bizim Kemalettin Tuğcu'larımız vardı. Bir de camların buğusuna yazı yazma imkanı ...
demişti iki gözüm. Tam oradayım şimdi penceremde tıpır tıpır damlalar.Karla karışık insan sesleri.Önümde iki satır. Ben seni özlerim.." L.A.
Bir cümle yazı yazmış olmanın verdiği mutluluk. İnsana bilmişlik hali aşılıyor. Günümüz insanında da handikap zaten bu. Her şeyi biliyor olmanın cahillik yanı.İnternet elinin altında olduğu için her türlü bilgiye kolaylıkla ulaşabiliyorsun ve bu da sana gereksiz öz güven aşılıyor.
Artık hiçbir şeyin tadını alamaz olduk. Her gıdanın genetiğinin bozulması yetmedi artık duygularda bozuk. İnsanlar zaten..
Tüm bu görüntülerin içinde kocaman kara delikler var her gece birine düştüğümüz yetmiyor tüm günleri de çekiyorlar. Koyu karanlık huylu bir bulut hakim yaşam ağlarına.
Toroslar'a çıkıp çığlık atmak istiyorum.
Kara kara ağızlar görüyorum gökyüzü diye baktığım yerde. Salyaları tüm hücrelerime nüfuz etmekte.
Gitmek istiyorum gidemeyeceğim yerlere.
Sen zamanın piçisin kızım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder